feestvoer

Als kleine mademoiselles, grote mademoiselles worden kom je niet meer weg met een stapel pannenkoeken.
Tijdens zo'n verjaardagsmarathon hebben we het diner op de dag zelf, het "grote mensen feest" & het partijtje.
Deze madame wenst dat zachte vlees: entrecôte!! Van Slagerij de Wit natuurlijk. Met wat aardappelgratin, boontjes en een salade.
Onze patchworkfamilie vraagt om minstens anderhalve kilo vlees.
Lange eettafels met mensen, kaarsen, wijn, water en chocoladetaart toe.

En dan het feest,

Geen feest zonder taart en onze favorieten huisdesigner heeft een nieuwe hobby die wij zeeeeeer weten te waarderen:
Het bakken van fabuleuze taarten, ik noem een schatkist van frambozen, vanille, room en zachte cake.
En een chocoladetaart, waar je U tegen zegt.
dol op zachte groene doperwtjes zijn ze, de mademoiselles, die malen we tot een dipje met wat zachte feta en een blaadje munt of wat... Lekker bij een restje zelfgevouwen falaffel, groentjes, Libanees platbrood en broodstengels.
Groene olijven en dadels om van te snoepen.
En spareribs, daar houdt ze zo van. Die van de lekkere slager mama! (daar waren we van de week toch voor de entrcôte) En die koken we dan in de geweldige marinade die Donna Hay ooit voor een hele kip bedacht: Chinese rijstwijn met sojasaus, sinaasappelschil, een lente uitje, kaneelstokje en steranijs.
Ribbetjes af laten koelen in de marinade. Dan uit laten lekker en omscheppen met een mengsel van honing & sojasaus. Dat weer even in de oven, een klein half uur.
Wat was er nog meer...Mokumaanzee restjes: feta driehoekjes met munt, de eerder genoemde falaffel en feta sigaartjes van de Turk. Je hebt een mega frituur unit tot je beschikking of niet. En toen kwam er na veel stromen regen ook nog zon.
Dus doken de jarige en haar vriendjes in de plomp en borrelden de ouders aan de waterkant. Prima feest zo.
Zal ook nog even een beeldreportage in elkaar flansen.
http://madame-charlotte.blogspot.com/2011/08/als-je-eigen-mademoiselle-10-wordt.html

Japanese Delight-II

Dan zit je daar,
in je Japanse droomrestaurant.
Wat kies je dan?

Gelukkig ben ik uitgenodigd,
dan hoef je niet te kiezen.
Menuutje doen maar? Dat klinkt fijn, dat klinkt het zeker!

Beeld zegt meer dan duizend woorden,
een aantal hoogtepunten.
Dat vierkante koraalrode schaaltje waarin in de wijnkurk gepresenteerd kreeg.
De kakel, maar dan ook echt kakelverse sashimi, wow!
Die beefrolletjes,
de sushi
Het groene theeijs.
Mijn meer dan lieftallige gezelschap,
en dat bejaarde Japanse echtpaar verderop, mooie mensen, prachtig bloemenjasje.
Die deden alsof het heel gewoon is dat je daar "even" luncht.








Was alles perfect? Zo goed als..dat drogige eendencakeje bij de eerste lichting hapjes, dat hoefde van mij niet zo.
Net als rauwe paprika op het zalmhapje, dat opeten zou mijn delicate smaken later hebben vernietigd.
En het dessert was heerlijk, maar het zag er echt niet uit, geen foto waard.

Echter, de service was geweldig, de espresso toe, super! Het gezelschap, fabuleux en het is zo mooi als je dromen uitkomen.

Japanese Delight

Lieve Charlotte,
Je hebt nog een fijne lunch of diner van me te goed!
???
Voor je verjaardag...
Oh ja, maar ach, druk, gedoe, toestanden, perikelen.
Het was er niet meer van gekomen.

Houd dinsdag maar vrij! Ik verwacht je kwart over 1 voor de Hema in de Ferdinand Bol straat....
OK!
Hema, dat zou een broodje bij Tjin's kunnen worden, lekker,
maar zit op het pleintje naast de Pilsvogel niet iets Frans waar je copieus kunt lunchen?
Ze (vriendin in kwestie) heeft het ook wel eens over een geweldige Thai daar in de buurt...
Verder ben ik er niet meer zo bekend in de Pijp

Daar is de jongedame, we lopen dié kant op!!
Ze ziet er keurig opgedirkt uit, gelukkig heb ik ook nog wat hakken en een lippenstiftje aangeschoten.
We gaan richting rivierenbuurt, oh jee, het zal toch niet..
Nee, dat is echt een heel eind lopen, dan spreek je toch meer die kant op af...

Maar we lopen dat nieuw uitziende restaurantje op de hoek voorbij,
voorbij de bloemstal.
Nu doorlopen naar de Maasstraat zou echt heel flauw zijn.
Oh lala, we gaan er echt heen.
Die hoge toren die zijn stemmingswissellingen aangeeft in kleuren.
Ik wil er ALTIJD al heen, maarja indien geld, geen tijd,
indien zin, geen geld. Dat werk.
Aanbevolen door kenners, je moet echt eens daarheen gaan, 't is gewoon de beste van de stad.
De parkeerplaats-achtige entrée maakt het stukken minder sprookjesachtig.

Dan lopen we de lobby in, daar zijn nog opties...
De trap op naar le Ciel Bleu, neen! rechts het terras op, nee.
Daar in de hoek, bij die oosterse tekens. We gaan echt, echt, eten bij yamazato.
Het Japase restaurant in het Okura hotel.

We worden uit onze jassen geholpen,
en met uitzicht op een Japanse tuin op onze plaatsen geholpen.
Krijgen van de dames in kimono een warm stomend handdoekje om onze handen schoon te vegen.

Ik knijp mezelf even in mijn arm.
Wat geweldig, wat een cadeau!! Ik ben nu al volmaakt gelukkig,
en dan heb ik nog geen hap gegeten.

wisselkind

Ik was even terug op het nest, althans een tijdelijk gehuurd vakantiehuisnestje. De mademoiselle’s & ik logeerden bij een jubilerende oma op haar favoriete eiland.

Bij elk keukenkastje dat ik opentrek geloof ik weer in mijn jeugddroom. Ik ben geen kind van deze ouders, ik moet ergens als baby uit een ander wiegje zijn geroofd.
Mijn moeder heeft toch het liefst een kopje oploskoffie, niet te sterk.. Er staan een enorme kuip margarine in de koelkast: light! Ook zijn er kant en klare salades met erbij bakjes vierkante plakjes kaas en vierkante broodhompjes, alles apart voorverpakt. Gemengde vruchtensappen met veel extra suiker. Flessen met mayonaise sausjes. En veel plakjes met voorgesneden kaas, ook liefst light. Maar die eten ze dan wel mét mayonaise.

Iets puurder eten, Ik heb het allemaal wel eens voorgedaan en laten proeven. Dat smaakt ze goed. Maar het is allemaal zo’n gedoe. Zelf een kropje sla wassen….
Mijn grootopa & -oma deden dat wel, die kwamen natuurlijk uit een andere tijd. Vooral ook omdat zo’n kropje sla goedkoper was. Het devies eet niets dat je oma niet als eten zou herkennen zou hier de boel flink opschonen.
Ze zijn een beetje blijven hangen in de roes van het nieuwerwetse.
Maar voor het genot zou ik ze graag terugsturen naar af:

Sinaasappelsap zijn uitgeperste sinaasappels! Neem een stuk volvette kaas en snijd dat zelf in plakjes.
Was en snijd je eigen groenten, vlees is een stuk van een dier, per direct een verbod op aan elkaar geplakte stukjes uit de vriezer in de aanbieding!
Die kuipjes light wagensmeer, dat is geen boter! En als je wilt afvallen, eet dan gewoon een stuk minder en mik de potten mayonaise sausjes allemaal weg! En verse kruiden verkopen ze niet bij de buurtsuper? Jullie hebben een enorme tuin. Plant zelf alle kruiden die je wilt, droog ze vervolgens voor de winter.

Natuurlijk is het te laat voor een omwenteling, dat komt niet meer goed met hun smaakpappillen. Jammer maar helaas.
Ik blijf wel om heen kijken of ik mijn natuurlijke ouders niet toch ergens herken, misschien het dahliavrouwtje?

dim sum

Bij vakantievieren hoort op de een of andere manier dim sum.
Ofwel yam cha.
Je slentert even op je gemak door de stad, shopt een beetje
en gaat dan hele lekkere hapjes eten.
Op de hoek in de Damstraat. Je wacht op een tafeltje.

We mogen zitten en eten met stokjes graag!
Er komen kommetjes, kleine schaaltjes met chili & mosterd, stokjes..
De mademoiselles kiezen appelsap, ik thee of Chinese ijsthee.
We weten eigenlijk zonder kaart wel wat we willen.
Zachte rijstpannenkoekjes met eend.
Sponscake!!! Gestoomd in een mandje,
die balletjes met gefrituurd haar; garnalenhapjes met gefrituurde mie.
Rammenas vierkantjes of gevulde paprika.
Ik wil inktvis met pittige zwarte bonensaus.
De dametjes gewokte Chinese broccoli met knoflook, vraag altijd even naar de prijs!
Buiten het seizoen kan dit wel 30 euro kosten, dat is me te gek!
Dan gestoomde broodjes met cha sieuw.
Garnalenloempiaatjes
en had de kleine mademoiselle al sponscake gezegd?

Als we met drie zijn is dit echt wel voldoende, met een grotere groep gaan we helemaal los.
En kiezen har kau, met garnaal. Die gestoomde broodjes ook met schelpen.
En de gefrituurde toast met garnaal en sesam.


Het feest kan beginnen, één voor één verschijnen er stoommandjes, schaaltjes met kanten kleedjes van papier en kleine gefrituurde hapjes, mooie metalen schaaltjes of lekkers wentelend in een heerlijke gembersaus.

Je proeft, babbelt, speelt wat met je telefoon. Helemaal "comme il faut" in de Chinese scene.
Feest, anders kan ik het niet omschrijven.
Ga eens feestelijk lunchen met een jarige vriend, eet je katerige gevoel weg op een lome zondag of vier vakantie met hen die je lief zijn. En dat wachten hoort er gewoon bij, zeer de moeite waard.

Toe willen we kokospudding, in mooie blokjes op een schaaltje. En dan nagenietend huiswaarts.

liefde kopen?

Ik liep met een enorme beker perfecte koffie; latte machiato met 2 espressoshots en een piepklein scheutje kaneelsiroop over de Sunday Market. Lekker slenteren in de winderige zon, als een mooi cadeautje op een onverwachte vrije dag.
Ik vond de lievelingzeep van de grote mademoiselle, deze konden we helaas niet in Frankrijk gaan inslaan deze zomer.
Sloeg een voorraad van de lekkerste shortbread koekjes ever in.
En bekeek de aangeboden waren. Overbodige luxeartikelen in overvloed, de stem van mijn ex- geliefde galmt op dit soort tripjes nog wel eens door mijn hoofd. Kun je verder leven zonder denk je?? Ja, natuurlijk! Dat bespaart me nog altijd veel geld.

Maar er diende wel gelunched te worden, als je niet eet ga je dood!
Dus liep ik met veel genoegen tot 2 keer toe langs alle etenskraampjes om iets lekkers te kiezen. 3 keer langs een kraampje waarboven Indiaas "health food" stond. Niet dat het eten me zo aantrok, rijst met wat groenten. Maar de familie die erbij hoorde.
Ik had op slag een adoptiewens, voor mezelf. En als ik dat zou kunnen realiseren door voor altijd op Indiaas vega dieet te gaan.
Een koffiekleurige huid, met een gezicht waarin een gouden neusring een genot is. Bloemen in hun haar. Opa, mama, kinderen, zusters allemaal lachend, etend en tevreden zo het leek.
Ik wilde mee onder laten dompelen in hun wereld waarin alles goed leek.

Maar besloot dat het met mijn geluk helemaal zo slecht nog niet gesteld is, liet de illusie de illusie en kocht een heerlijk lunchhapje bij een Tunesische jongeman. En als toetje voor thuis een stukje carrot cake van de eigenaren van dit geweldige busje met theedoekgordijnen.


Maar ook hier bedroog uiterlijke schijn. Het stukje cake smaakte helaas naar bordkarton, voor de volgende markt heb ik nog wel een heel goed recept voor deze bakavonturiers. Gratis af te halen!

naar de markt

Niets is zo fijn als tijdens je vakantie over een vreemde markt slenteren.
Ik neem alles goed in me op, welke verborgen schatten zal ik aantreffen.
Wat een prachtige groenten groeien er hier, wat een keur aan vissen.
Specialiteiten, geweldig.

Met dezelfde ogen besloot ik voortaan over mijn eigen markt te lopen.
De Ten Kate markt.
En als je goed speurt valt er nogal wat te schatzoeken.
Die geweldige groetenman Bood heeft prachtige seizoensproducten.
Snijbiet in de prachtigste kleuren, verse boterbonen, zilveruitjes, mooie bietjes, 6 soorten tomaten,
lokaal gekweekt in landelijk Osdorp.
En niks niet groentenjuwelier prijzen, als het niet te betalen is verkopen we het niet!

Die schreeuwerige vleeswarenboer heeft een uitverkoopbak met kaasjes in de linkerhoek, ohlala.

De visboer leert me "even" hoe ik verse ansjovisjes schoon moet maken, met de handjes + een recepttip.

De bakkerskraam is geweldig goed in grof Hollands brood

Dan die kraam met verse humus & falaffel,
verderop een enorme Marokkaanse kraam met arabische delicatessen
en neem een bakje mini-bara's mee voor thuis bij de toko op de hoek!

Natuurlijk moet je door het het goedkope rotzooi speelgoed en de synthetische truitjes heenkijken,
er liggen ook groenten en fruit in staat van ontbinding en is er ook een hele vieze viskraam.
Maar een beetje jagen op je voedsel zit toch nog wel ergens een beetje in ons instinct?
Wildplukken, schatzoeken, dat werk.
En dan gewoon in Oud-West. Rock & Roll in Amsterdam.