verwennen

We waren gisteren bij de fijnste slager van dit land.
Hij had een nieuwe soort worstjes; lamsworstjes. Hoe die smaken vertel ik je maandag. Ik heb wat vleeswaren ingeslagen voor het weekend, een broodje warm Zeeuws spek gekocht voor de lunch. Gewoon een zacht wit bolletje.
En in de hoek van de koelvitrine lag een prachtig stuk entrecote naar me te lonken. Ik heb een flink stuk van ruim 4 ons laten afsnijden.
We hadden een middagje kermis voor de boeg en daarna hadden lief en ik ook wel behoefte aan een traktatie. Na het kermisgeweld kroop ik in de keuken.
Vlees uit de ijskast gehaald. Aardappeltjes met olijfolie, rozemarijn en zeezout in de oven gestopt. Kleine uitjes geschild, het was een mix van rode, witte en 'gewone'. Deze gestoofd in wat boter en geblust met een scheutje balsamicoazijn. Met wat extra vocht lekker zacht en zoet gestoofd. Toen na een uurtje de aardappels bijna klaar waren heb ik het vlees goed gekruid. In een koekenpan een combi van boter en olie heel heet laten worden en het vlees mooi bruin gebakken aan beide zijdes. Het bakvet afgeblust met de uitjes en hun aanhangende saus en dat even in laten koken.
Er stond al zeker een jaar een hele mooie fles Pomerol op de kast te wachten op een geschikt moment, dat was gisteren. Wat kun je gelukkig worden van een een goed huwelijk tussen drank en spijzen.