octopussy

Pulpo was het catering verzoek.
Je kunt hele fijne blikjes en potjes kopen. Voorgemarineerde bakjes bij de groothandel. Maar 'the real thing'! Ik heb 2 van die enorme beesten met veel zuignapjes gescoord en besloot als professioneel culinair ondernemer dat ik ze best zelf te lijf kon gaan. Ik had natuurlijk geen camera's bij de hand toen die 2 joekels bij mij in de wasbak lagen. Maar wat nu? Hoe maak ik er de smakelijkste roze-witte stukjes van. Ik ging op internet en in mijn kookboeken op onderzoek uit.
Ik wilde malse inktvis, geen taaie. Heel kort, heel heet roerbakken is een goede optie. Maar met deze hoeveelheden leek me dat een inmense klus. Dus ik besloot tot een andere taktiek. Laten schrikken was het algemene advies. Je kunt je inktvissen even (op zijn Grieks) tegen de kademuur meppen, maar hier tegen de rand van het zwembad is het effect vast net even anders. Dus ik heb het volgende gedaan. Ik heb ze eerst in enigszins handzame onderdelen (alle tentakels los van de kop) gesneden met een heel scherp mes en toen ondergedompeld in kokend water. Vervolgens direct afgespoeld onder koud water. Dat lijkt me eerste schrik genoeg.
Nu had ik er ragfijne plakjes van kunnen snijden en ze marineren in wilde citroensap en chiliolie, maar ik heb mijn stukken inktvis in een fijne courtbouillon (van een Frans blokje met extra citroen, versgemalen peper en een ui) nog een half uurtje laten stoven en weer laten afkoelen.
Mijn hele huis rook nu heerlijk naar zoute zee en superverse vissen.
Prachtig paars geworden. Ik heb alles in hapklare brokjes gesneden, de nog zachte zuignapjes bleven hierbij geregeld aan mijn glazen snijplank plakken.
Toen marineren. Ik had de eerder genoemde wilde citroen en een hele fijne olijfolie van Kreta; grassig en pittig tegelijk. Peper, zout en wat vers gesneden bladpeterselie. Heel fijn, ik snoep nog iedere dag van de restjes.