Iedereen komt langzaam in vakantiesferen en reist binnenkort af naar een of ander(buiten)land.
Eten is emotie, als ik voor mijn vriend die binnenkort afreist naar zijn favoriete Italie vast pastasliertjes met vogole in witte wijn maak gaat hij lachend de deur uit. Ook gegrilde verse makrelen met wilde citroen doen mijn gasten lachen. Hun brood dippend in olie die smaakt naar versgeplukt gras waant ze onder de bomen waar de bijbehorende olijven geplukt worden. Terwijl ik 2 grote pulpo's bereidde waande ik me op een van de vele Griekse eilanden. En de vers gebakken rougets met beurre blanc saus dreven ons in gedachten naar Frankrijk. De boquerones voor het feestje morgen zijn al gemarineerd, nu nog de gamba's grillen en ik heb heel zuidelijk europa al gehad. Het is een week vol vis.
Als de zon nu weer gaat schijnen kunnen we gewoon naar bakkum knakworstjes eten volgende week en heb ik absoluut niet het gevoel dat ik iets mis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten