een kip

Men neme een kip. Dat is bijna hetzelfde als: Er was eens..
Er zijn wel duizend manieren (minstens) waarop je een kip kunt bereiden. Ik neem liefst een flinke kip zodat je ook nog iets kunt doen met de restjes, bijvoorbeeld in mayonaise dopen en opeten. Maargoed, ik dwaal af. Ik nam zondagmiddag een kip, een flinke.
Ik vulde hem met een halve in stukken gesneden sinaasappel, wreef het vel eerst in met sinaasappelsap & olie. Toen besmeerde ik het ruim met 5-spice poeder & bestrooide hem met zeezout. Ik zette de oven op 200 graden en braadde de kip in een ingevette ovenschaal 70 minuten. Alleen voor de geur zou je het al doen. Na een half uur hing de ultieme zondaggeur in huis: gebraden kip.
We aten hem met frietjes, sla met uitgebakken spekjes & champignons en spruitjes. Maar gelukkig was er flink veel over.
Vandaag tussen het werken door knabbelde ik tegen lunchtijd een klein vleugeltje weg. Maar tegen dinertijd heb ik ieder stukje vlees dat er nog aan zat in stukjes gescheurd en apart gelegd met wat van het door de kippenbotjes gegeleerde braadvocht. Toen heb ik noodles gekookt en koud gespoeld. Een rode ui en een stukje gember fijngesneden. Een winterpeen in blokjes. Toen olie verhit in de wok, de ui en de gember gebakken met een flinke scheut sojasaus. Wortel erbij en een half pak diepvrieserwtjes. Toen de kip. Alles lekker heet roergebakken. Toen de noodles erdoor. Uit een kom met stokjes. En voor mij nog een flinke lik Hottie sambal erbij. En dan bak ik morgen voor de lunch dat restje noodles op. Mijn oude tante zou zeggen: "hij is niet voor niks doodgegaan".