doe maar gewoon

We eten iets snels, iets gewoons.
Dat betekent iets dat we al 100 x aten, prima bevalt en minstens 1 x in de 2 weken op het menu verschijnt. Graag snel klaar,
Voor de mlle's is dat liefst pasta met spekjes, doperwtjes & witte saus.
Spekjes uitbakken, pasta koken.
Dan de witte saus, die kan wisselen, hangt er eigenlijk gewoon vanaf wat we in huis hebben.
Restje slagroom, crème fraîche en anders een beetje bechamel.
De eerste 2 mik je door de krokant gebakken spekjes. Schud er diepvrieserwtjes zo uit het pak bij, schep er zoveel pastakookvocht door totdat het een smeuïge saus wordt. Even goed doorwarmen, niet te lang. Frisgroene doperwtjes zijn wel zo smakelijk.
Voor de bechamel roer je een lepel bloem door de spekjes met aanhangend vet, laat even garen. Schenk er dan al roerend melk bij (ongeveer 200 ml schat ik). De saus zal langzaam binden, als hij te dik is voeg je extra melk of pastakookvocht toe.
Dan dezelfde doperwtjes even mee laten warmen.
Breng je saus pittig op smaak met wat versgemalen peper.
Giet de beetgare pasta af, en schep snel om met de saus.

Je kunt er nog wat citroensap en/of wat fijngesneden verse muntblaadjes aan toevoegen, lekker fris. Maar eigenlijk al te frivool voor gewoon, toch?