Ik vond de lievelingzeep van de grote mademoiselle, deze konden we helaas niet in Frankrijk gaan inslaan deze zomer.
Sloeg een voorraad van de lekkerste shortbread koekjes ever in.
En bekeek de aangeboden waren. Overbodige luxeartikelen in overvloed, de stem van mijn ex- geliefde galmt op dit soort tripjes nog wel eens door mijn hoofd. Kun je verder leven zonder denk je?? Ja, natuurlijk! Dat bespaart me nog altijd veel geld.
Maar er diende wel gelunched te worden, als je niet eet ga je dood!
Dus liep ik met veel genoegen tot 2 keer toe langs alle etenskraampjes om iets lekkers te kiezen. 3 keer langs een kraampje waarboven Indiaas "health food" stond. Niet dat het eten me zo aantrok, rijst met wat groenten. Maar de familie die erbij hoorde.
Ik had op slag een adoptiewens, voor mezelf. En als ik dat zou kunnen realiseren door voor altijd op Indiaas vega dieet te gaan.
Een koffiekleurige huid, met een gezicht waarin een gouden neusring een genot is. Bloemen in hun haar. Opa, mama, kinderen, zusters allemaal lachend, etend en tevreden zo het leek.
Ik wilde mee onder laten dompelen in hun wereld waarin alles goed leek.
Maar besloot dat het met mijn geluk helemaal zo slecht nog niet gesteld is, liet de illusie de illusie en kocht een heerlijk lunchhapje bij een Tunesische jongeman. En als toetje voor thuis een stukje carrot cake van de eigenaren van dit geweldige busje met theedoekgordijnen.
Maar ook hier bedroog uiterlijke schijn. Het stukje cake smaakte helaas naar bordkarton, voor de volgende markt heb ik nog wel een heel goed recept voor deze bakavonturiers. Gratis af te halen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten