Hij is bijna jarig en dol op koekjes van gemalen amandelen, likte zijn vingers af bij de Aardbeien Charlotte. Geef hem een flinke gesorteerde doos bonbons en hij lacht de hele dag. En als we hartige dingen eten dan eet hij het liefst alles in kleine porties. Na verse toast met rilette krijg je de hele dag de glimlach niet van zijn gezicht. En dat kan ik wel voor hem maken.
Eerst maar eens in de kookboeken gedoken, 'van het varken' met zijn leuke roze geruite kaft en fijne tekeningen bevat een recept dat me aanspreekt.
Nu moest ik alleen op zoek naar niervet, varkensschouder en gerookt spek.
Grappig genoeg krijg ik van de slagers waar ik erom vraag instemmende knikjes. Intressant artikel blijkbaar, niervet. Ik koop ook plakjes pancetta en een flink stuk varkensschouder.
Snijd alles in blokjes. En smelt het niervet in witte wijn met uien en kruiden, daarin stoof ik mijn fijngesneden pancetta en varkensschouder in zo'n 5 uurtjes botermals. Alles valt uit elkaar. Het ruikt fijn en smaakt nog fijner.
Ik heb dan mijn potten nog niet gesteriliseerd, dus laat alles opstijven. Warm het de volgende dag nogmaals door en haal de laatste stukjes vlees met een vork los.
Schep alles met een schuimspaan in de literweckpot die ik speciaal heb gekocht, laurierblaadje boven op. Mooi etiket en langzaam laten opstijven. Kom maar door met die glimlach. Haal ik nog even boerenbrood voor de toast en een potje cornichons.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten