polenta

Snel, niet te duur, niet al te veel ingredienten. Dat soort recepten daar ben ik zwaar in getraind de afgelopen jaren.
Nu wordt het tijd mijn "slowe" kant te ontwikkelen. Met dagen zoeken naar de juiste ingredienten. Wachten tot de verse tijm op mijn balkon gretig begint te groeien.
En iets dat ik me al tijden voorneem en nu eindelijk maar weer eens maak: polenta. Niet de snelkookversie maar gewoon 25 minuten roeren.
Breng 2 liter water aan de kook met wat zout en een schep fond de volaille in poedervorm. Een kippenbouillonblokje kan ook.
Er staat dan altijd in recepten dat je de polenta (500 g) er als een streep in moet strooien (??) en dan goed roeren. Ik schep het bij het kokende water, roer en heb de klontjes even goed losgewerkt met een garde. Toen steeds met een spatel doorroeren, zodat het niet aanbakt aan de bodem. Ondertussen een klein handje verse tijmblaadjes gerist. En flink zout en versgemalen peper al doorroerend aan de polenta toegevoegd. Na zo'n 20-25 minuten zie je de structuur van de polenta veranderen. Het wordt dan echt een compact geheel.
Ik heb er de tijm doorgeroerd en zo'n 75 g roomboter in klontjes, 100 g pittig geraspte kaas. Als alles goed gemengd is nog even proeven en toen heb ik het gestort in een met olijfolie ingevette schaal. Het begint direct verder op te stijven.

Als borrelhapje hebben we wat dunne nog lauwe plakjes eraf gesneden en die opgegeten met jonge blaadjes snijbiet.
Als hoofgerecht heb ik dikke plakken polenta gegrild en geserveerd met kip, gestoofd in witte wijn saus met groene olijven. Ik heb nu nog een flink stuk in de vriezer voor de eerst volgende barbecue en vanavond snijd ik er frietjes van die ik nog even door wat los polentameel rol en dan knapperig frituur. Met ratatouille.