de taartjes

De school van de meisjes was jarig. Op een morgen werd ik bij de directie geroepen,
Ik kan lekkere taartjes bakken? Eh.... jazeker! Of ik er voor het jubileum 400 wilde maken? Slik! Of nee 500, ook voor de ouders. Ach ja, waarom niet?
Tijdig beginnen dan kwam het goed.
Deze week was het zover, wagen volgeladen met meel, suiker, eieren, boter, poedersuiker, chocolade, vers fruit en decoratie snoepjes. Potten mascarpone en slagroom.
Ik begon woensdag met beslag mixen. 1 standaard batch maakt een taartje of...12.., 3 rondjes beslag maakt zo'n 50 cakejes. Maar er zijn er 500 nodig. Toch best heel veel 500. Maar ik ging gestaag door met bakken.
Tussendoor moest ik nog even 5 pastarecepten testen, een fotoshoot briefen en een zakelijke rekening openen voor Madame Charlotte + een groep mensen in Haarlem de beginselen van de Franse keuken uitleggen.
Donderdagavond kwam ik midddernachtelijk thuis, vriendlief was gestaag doorgegaan met de taartproductie, want bij elke telling waren het er nog steeds geen 500. Maar nu moest alles nog versierd. Echte banketbakkers staan om 5 uur op. Fruit en room moeten natuurlijk kakelvers worden geserveerd. Maar vanaf 12 uur tot half 9 moest kunnen. Het was koel buiten, de taartdozen (20 stuks!)bleven wel koel in de auto..
Achteraf gezien waren we nachtelijke sjakies in de chocoladefabriek. De frambozencakejes kregen een toefje room en een verse framboos. Chocoladecakejes kregen mascarponeroom en verse aardbeien, de brownies room en 1 mooie aardbei, er was chocolade met ganache, citroencake met room en mini smarties. Discosprinkels, marsepeinen stippen, choco. En de hele werkruimte stond vol dozen, want alles gemengd aanleveren was gewenst. Dus we vulden de dozen met gebakjes. Een zee van kleuren. En ze werden met gejuich ontvangen. Nadat alle verkleedde kinderen hun gekleurde balonnen in de zon hadden laten opstijgen kregen ze allemaal zo'n taartje. En ik was zeer voldaan.