pâttiserie

Ik kan behoorlijk lekker koken al zeg ik het zelf, iedere keer weer toveren met smaken blijft een feest.
Het heeft echter heel lang geduurt voordat ik lol kreeg in het bakken van taarten en koekjes.
Dat was me altijd teveel een exacte wetenschap. Maar na jaren recepten aanpassen en verbouwen ken ik inmiddels de grenzen waarbinnen je kunt experimenteren met pâttiserie. En zo maaakte ik uit pure luïgheid (helemaal naar Bakker Beune/v. Avezaath fietsen) deze week tot mijn eigen verbazing amandelkrullen.
Ik vond een recept voor tuilles in Donnay Hay's geweldige bakboek
(we hebben in le web shop nog een paar van de opgekochte exemplaren)
Ik voegde er amandelschaafsel aan toe. Goochelde met ingevette deegroller, verbrande vingertopjes en lege flessen.
Want dat krullen is uiteindelijk de truc.
Maar ben er na een stuk of 80 wel redelijk bedreven in geworden, niet alleen tot tevredenheid van de gasten gisteren. Maar vooral ook van mijn testteam: de Sterk in eten-kinderen en de Madammekes.
Dus nu serveert Madame Charlotte na elk te cateren dinertje met plezier een feestelijke amandelkrul.

Ben al aan het broeden op een hartige variant van kastanjemeel met Parmesan en amandel voor bij een soepje, wordt vervolgt.