Zilt

Clichés zijn er om te worden doorbroken. Je mag dan wel naast de Oosterschelde zitten. Dat wil nog niet zeggen dat de kreeften je bord op wandelen en de oesters je mond in zwemmen. Maar als je heen en weer langs hun geboortewateren rijdt kun je natuurlijk ook een nieuwe liefde ontwikkelen. Die voor de Stellendamse garnaal.
Zacht roze met een zweempje grijs, meer dan peper, zout en een vleugje citroen hebben ze werkelijk niet nodig.
Deze zijn niet heen en weer naar Marokko gereden in bedje van conserveringsmiddelen om aldaar gepeld te worden. Ze smaken naar zee en garnaal. Bijna overweldigend naar garnaal. Met wat toast een ware delicatesse.

Verder was het geen culinaire zoektocht, maar naarmate je verder afzakt richting zuiden hoef je ook minder hard te zoeken naar fijne hapjes. Heerlijke pinot gedronken, perfect gebakken zeetong, Zeeuws lamsvlees. Een grote vissnackbar direct grenzend aan ons hotel terras. Als de kinderen eenmaal vers gebakken kibbeling hebben geproefd zeuren ze onderweg nooit meer of we of we bij die hamburger groothandel willen stoppen. Wat die garnituur met melige kerriesaus erbij te zoeken had snap ik nog steeds niet. Maar over het algemeen genomen..prettig. Nog even alle Zeeuwen op groentencursus en dan komt het wel goed.
Ik kom binnenkort weer en dan zal ik me in Yerseke laven aan alle andere schatten der zee.