dromen over eten

Een knapperige wortel fijnbijten, mmmmm. In een stuk versgeroosterde toast happen joehoe! Ik droom ervan....
Ik heb als eet en kook liefhebber de ultieme straf gekregen: een naar virus dat langzaam de binnenkant van mijn mond heeft verwoest. Niks meer proeven of voorzichtig aftasten met de tong. Alleen maar pijn en woeste koortsdromen waarin ik werd achtervolgd door roze olifanten. Gewoon klote.
Ik begin nu langzaam beter te worden en ook weer trek te krijgen, maar zodra ik een hap neem staat alles me tegen.

Eerst smeer ik een verdovende gel op mijn tandvlees en dan neem ik de eerste hap.
Kruiden prikken, te zacht plakt aan je gehemelte en een hele zachte witte boterham die je binnen een uur naar binnen mummel, daar is al snel de lol af.
Mijn grootste genoegen vandaag was een koud waterijsje, maar achteraf gezien prikt en tintelt die mond erger dan voorheen. Ik heb er flink de balen van inmiddels. Er staan pompoenen te roosteren in de oven en ik hoop wat lol te beleven aan het zacht zoete vruchtvlees. Maar dat is meer het idee. Ik hoop dat genezing voorspoedig gaat, ik spoel dapper vers geperste sapjes die aanvoelen als zoutzuur naar binnen, drink kopjes lauwe kruidenthee en doe allerlei beloftes aan het culinaire opperwezen zodat me dit me dit hopelijk NOOIT meer gebeurt.