Tegen dikke tranen, verdriet, algehele misère, kunnen troostende woorden helpen.
Een knuffel en een kus.
Maar als ik het ook zo precies niet meer weet dan doe ik maar wat ik het beste kan.
Ik maak je lievelingseten.
Zacht gestoofd, of knapperig krokant gebakken.
Romig of gewoon heel veel zoet.
Mijn mademoiselle had het even slecht, maar als de zachtzoete geur van kip die ligt te stoven in massala kruiden & kokosmelk langzaam door het huis begint te sluipen lijkt de rust langzaam weder te keren.
Ik vermeng het met de geur van gaarstomende Pandan rijst. Ik bak wat uien, gember & groenten...
Geef nog een extra knuffel en dan een bord vol van dit fijns.
Samen aan tafel, een beetje babbelen over niks. En lekker eten...
De belofte van een warm bad en een lekker schoon opgeschud bed doen de rest. Het is weer goed.
Wrijf kippendijen of dijenfilet in met zout, peper & garam massala. Bak de kip in hete olie bruin aan,
Schenk er ongeveer 500 ml kokosmelk bij en kippenbouillon tot de kip onder staat.
Doe er een lepeltje gemalen geelwortel bij voor een mooie saus.
Laat minstens een uur zachtjes stoven met de deksel op de pan.
Hoe langer hoe therapeutischer.
Ik stoof het aan de bout en snijd dan het vlees eraf in kleine stukjes die ik nog even verder stoof in de pan
met de deksel eraf zodat de saus nog een beetje kan inkoken.
Ondertussen kook ik de rijst. Neem groenten die je lekker vindt.
Boontjes, worteltjes met sinaasappel, groene erwtjes of zoals wij vandaag:
ui, gember, Chinese kool, wat prei en blokjes gele peen, roergebakken met een scheutje Hoi Sin saus.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten