Iets dat in je herinnering geweldig smaakte doen herleven.
Ik ben dol op worteltaart, of beter carrot cake.
Op mijn eerste trip naar Londen, lang geleden, ben ik me compleet te buiten gegaan aan de carrotcake, minstens 2 x per dag in allerlei variëteiten. De beste variant heeft nog een lichte bite van de nootjes, is lekker smeuïg van de wortels, toch luchtig, kruidig door de kaneel en wordt gecomplementeerd met een zachte romige laag citroen-roomkaas.
Een stukje is een maaltijd op zich, en na een slechte variant taal ik er echt maanden niet meer naar.
Maar nu lonkte die smaak al weken.
Nadat ik net een verantwoord ontbijt naar binnen had gewerkt knipoogte er een prachtexemplaar naar me vanuit een vitrine. Dat kon ik toen echt niet aan, maar snel...snel....
Tijdens speurtochten door mijn vele kookboeken bleef mijn oog steeds vaker hangen op een carrot cake recept.
En toen kwam er een telefoontje met een last minute bestelling voor mini-cupcakes, maak maar iets lekkers. HA!!
Nu was mijn tijd!
Ik raspte verse penen, sneed pecannoten aan stukken, sneed 2 gedroogde abrikoosjes ragfijn.
Snufje kaneel, bakmeel, zout, boter, suiker, ei.
Even in de oven en ja hoor, perfectie in een cupcakepapiertje, dikke laag roomkaas erop met citroen & poedersuiker.
Voor thuis heb ik de rest van het beslag in een ovenschaal gedaan.
Na 2 stukken gisteren en net één voor het ontbijt ben ik voor de komende weken wel weer compleet verzadigd.
Maar zeeeer, zeer tevreden.
Omdat ik zo content ben over het recept geef ik de exacte formule nog niet prijs,
Madame Charlotte exclusive, voel je vrij om een taart te bestellen.
En wellicht ooit, in een kookboek....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten