donderdag 20 januari 2011

gevulde pasta

Ik droomde er al dagen van en dan zit er niets anders op dan maken & eten.
Nee, ik maak niet iedere week verse pasta. Verre daarvan.
Maar een zelfgevulde ravioli is een genot.

Aan de slag dus...eerst het deeg kneden. Ik heb van een zeer jeugdige jamie ooit geleerd 1 ei op 100 gram grano duro.
Wij maakten 3 op 3.
Goed doorkneden tot een prachtig soepel geheel en even in plasticfolie in de koeling leggen.
Dan de vulling:
Pompoen moest het zijn,
ik sneed een kleine pompoen in blokjes, en vijzelde een stukje gedroogde rode peper, 2-3 gedroogde salieblaadjes, een flinke snuf kaneel en een lepeltje grof zeezout tot poeder. Schep de blokjes pompoen om met dit kruidenmengsel en ruim olijfolie.
Rooster ze nu 40 minuten in een oven van 200-220 graden.

De mademoiselles blieven geen pompoen dus voor hen maakte ik een basis kaasvulling van 4 flinke eetlepels ricotta, net zoveel geraspte oude kaas, en dan weer zoveel geraspte provolone, versgemalen witte peper en wat fijngeraspte sinaasappelschil. Proef even of er nog zout nodig is.

Nu de pastavellen.
Ja hoor, we hebben een nieuwe gezamelijke hobby in maison Charlotte.
Pasta draaien, dat geklooi met het pastamachientje en deeg viel erg in de smaak. Het kan ook met een deegroller.
Wel mooi dun uitrollen zodat je er bijna doorheen kunt kijken.
En het fijne van zelf ravioli maken is dat je zelf de vorm mag bepalen, wij deden dat redelijk free-style. Soort van vierkant maar dan wel rondom dichtgedrukt met een vork. Bestrijk de randjes even met losgeklopt ei zodat alles stevig vastzit.

Van 1 vierde van het deeg draaiden we genoeg vellen om 2 porties kaasravioli's te maken.
Je kookt ze in ruim kokend & gezouten water. Als ze gaan drijven zijn ze gaar. Deze serveerde ik met een mengsel van warme gesneden spinazie met een flinke scheut slagroom en extra geraspte kaas. Er werden nog net geen vingertjes bij opgegeten.

Dan de mijne, ik prakte de geroosterde pompoen fijn door de rest van de kaasvulling en vulde er een volgende vierde deel van het deeg mee. Van de rest maken we vanavond sliertjes.
OK, het is geen 30 minuten maal, maar het gedoe valt wel heel erg mee. En zo lekker!!
Ik ben er voor gaan zitten met een glaasje wijn, deed er een scheut slagroom bij en extra geraspte provolone. Wat een feest.
Een blaadje groen erbij was mooi geweest, maar bij gebrek aan moestuin-balkon was het zo ook heel geweldig.




Mijn droomdiner uit een mooie eetglossy van lang geleden begint met groentenravioli's met 3 verschillende vullingen, dan luxe fruit-de mer en taartjes toe. Dat leek me altijd zo mooi, maar wel veel gedoe. Toch geloof ik dat ik er nu klaar voor ben. Mijn verjaardagsdiner wordt mijn droomdiner. Met 3 soorten ravioli vooraf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten