zaterdag 24 oktober 2009

Poolse polderavond


Bij aankomst stond er al een houten keet op het boerenerf. Hij hing vol met slingers.
Houten tafels langs de randen. Op zondag waren we voor de lunch uitgenodigd op de boerderij. Alle Hollandse gasten die inmiddels waren gearriveerd. Kleine rollade rolletjes met augurk en mosterd, aardappels & kool en 'koiacz';grote platen taart, in vierkantjes geserveerd, gevuld met roomkaas of ingemaakte kersen, appel of hoeveelheden maanzaad zodat het wel chocoladetaart leek. In Nederland verboden omdat je van zoveel maanzaad high kunt worden.
Alle buren hadden eerder die week ook al taart uitgedeeld gekregen ter ere van het huwelijk.
De dag ervoor hadden we al een rondleiding gekregen door de kelder van de boerderij, wat een schatkist. Potten en potten vol met ingemaakt zuur. Augurken, paprika, enz.. De worsten voor het feest van eigen geslacht varken hingen te drogen. Er stond een enorme houtkachel in de benedenkeuken die door mama persoonlijk werd opgestookt. Daarop hadden de rollades en de stooflapjes van de dag ervoor al dagen staan stoven. Het ultieme slowfood. Ik bleef na de lunch op de boerderij rondhangen ipv me om te kleden in het hotel in de hoop wat keukengeheimen mee te pikken, maar de keuken was het domein van mama, tantes en de buurvrouwen. Bloemetjesschort om, als je dochter trouwt komen alle buren helpen. Wij mochten de feestruimte aankleden. Gastvrijheid in overvloed.
Bekertjes, melk, suiker, lepeltjes en een assortiment frisdrank waar een gemiddeld cafe jaloers op kan zijn op iedere tafel. De DJ installeerde zichzelf met een lichtshow waar begin jaren 80 allemaal van zouden gaan kwijlen. Daarna mochten we de schalen op tafels zetten die de dames in de keuken bereidden.
Verschillende soorten vleeswaren, zuurwaren, brood, de eerder genoemde taart. Ondertussen warmden vader en de broer van de bruid de biertap vast wat op. Ook werd er stro op het erf gelegd voor een van de vele tradities. Papa nam de honeurs waar en gooide een oude toiletpot aan diggelen, vele scherven zouden volgen, waaronder een vrachtwagen met lege wodkaflessen van de buurjongen die zijn favoriete buurmeisje definitief kwijt zou raken aan die Hollandse man.
Het samen opruimen van deze scherven zou de eerste test zijn voor het bruidspaar. Zouden ze kunnen samenwerken?
En eindelijk de wodka, zelf gemengd met voor het huwelijksfeest ontworpen etiketten. Iedereen werd ontvangen met een glaasje wodka. Nazdrovia (proost!!)
Er zouden nog vele glaasjes volgen, je diende je glaasje bij je te houden. Papa bleef de hele avond trots schenken en toasten op zijn dochter, de DJ zong liefst alle Poolse hits mee, de Polen bleken volleerde stijldansers met soepele heupen, hard gillen bleek een nationale volkssport. Polonaise en vogeltjesdans kennen ze echt overal. We aten Bigos; zuurkoolstoofpot met worst. De Hollandse mannen vielen een voor een af, zoals een Pool feestviert dat houd je simpelweg niet bij. En dit was pas de eerste dag...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten